посвяти́ть сов.
1. (кого, что во что) падзялі́цца (з кім, з чым, чым-небудзь); адкры́ць (каму, чаму, што); азнаёміць (каго, што, з чым); паінфармава́ць (каго, што, аб чым); расказа́ць (каму, чаму, пра што); уве́сці (каго, што, у што);
посвяти́ть в свои́ пла́ны падзялі́цца сваі́мі пла́намі, адкры́ць свае́ пла́ны, азнаёміць са сваі́мі пла́намі, паінфармава́ць аб сваі́х пла́нах, расказа́ць аб сваі́х пла́нах;
посвяти́ть в свои́ интере́сы расказа́ць пра свае́ інтарэ́сы, уве́сці ў свае́ інтарэ́сы;
2. (кого, что, кому, чему) прысвяці́ць;
посвяти́ть себя́ му́зыке прысвяці́ць сябе́ му́зыцы;
3. (возвести в звание) пасвяці́ць;
посвяти́ть в ры́цари пасвяці́ць у ры́цары;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вновь нареч.
1. (опять) зноў, ізно́ў;
2. (заново) на́нава;
3. (недавно) няда́ўна, то́лькі што; но́ва…;
вновь назна́ченный новапрызна́чаны;
вновь вы́шедшая кни́жка кні́жка, што няда́ўна вы́йшла, няда́ўна вы́дадзеная кні́жка.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зорка, заранка / што падае і знікае: знічка
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
малако / толькі што выдаенае: сырадой / кіслае: сыракваша
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
запомина́ющий
1. прич. які́ (што) запаміна́е;
2. прил. запаміна́льны;
запомина́ющее устро́йство запаміна́льнае устро́йства.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
возоблада́ть сов., уст. атрыма́ць перава́гу, узя́ць верх, запанава́ць; (победить) перамагчы́, пераадо́лець (каго, што).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
госпо́дствующий
1. прич. які́ (што) пану́е;
2. прил. пану́ючы;
госпо́дствующий класс пану́ючы клас.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заболева́ние ср. захво́рванне, -ння ср. (на што і без дап.), хваро́ба, -бы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ле́чащий
1. прич. які́ (што) ле́чыць;
2. прил. ле́чачы;
ле́чащий врач ле́чачы ўрач.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
искря́щийся
1. прич. які́ (што) іскры́цца;
2. в знач. прил. (сверкающий искрами) іскры́сты.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)