Verbum

ліслі́віць, -ліўлю́, -лі́віш, -лі́віць; незак., перад кім.

Крывадушна хваліць каго-н., дагаджаць каму-н. з карыслівай мэтай.

кантрастава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; незак.

Быць кантрасным каму-, чаму-н.; складаць кантраст з кім-, чым-н.

кляцьба́, -ы́, ж.

1. гл. клясці.

2. Словы лаянкі, якімі выказваюць пажаданне зла, няшчасця каму-н.; праклён.

апладзі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак., каму-чаму.

Пляскаць у далоні ў знак адабрэння, прывітання і пад.

апры́краць, -аю, -аеш, -ае; зак.

Стаць прыкрым, непрыемным; моцна надакучыць каму-н. з-за аднастайнасці.

Апрыкралі дажджы.

адго́да, -ы, ДМ -дзе, ж. (разм.).

Аддзяка, адплата дагаджэннем за дагаджэнне каму-н.

Быць у адгодзе.

праці́віцца, -ціўлюся, -цівішся, -цівіцца; незак., каму-чаму.

Выказваць нязгоду, супраціўляцца.

П. злу.

|| зак. запраці́віцца, -ціўлюся, -цівішся, -цівіцца.

разно́с, -у, м.

1. гл. разнесці.

2. Суровая размова з рэзкай крытыкай (разм.).

Зрабіць р. каму-н.

та́каць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Падтакваць каму-н., часта ўжываць слова «так».

|| наз. та́канне, -я, н.

ультыма́тум, -у, м.

Рашучае патрабаванне з пагрозай прымянення мер уздзеяння ў выпадку адказу.

Паставіць каму-н. у.