фон I (род. фо́ну) м., прям., перен. фон;

све́тлы ф. — све́тлый фон;

вылуча́цца на агу́льным фо́не — выделя́ться на о́бщем фо́не

фон II (род. фо́ну) м., эл., радио, в разн. знач. фон

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ве́стник

1. (приносящий весть) вясту́н, род. вестуна́ м., вяшчу́н, род. вешчуна́ м., вяшча́льнік, -ка м.;

2. (бюллетень, журнал) ве́снік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

визжа́ние ср. вішча́нне, -ння ср., віск, род. ві́ску м.; (писк) пішча́нне, -ння ср., піск, род. пі́ску м.; (скуление) скавыта́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

враль разг. браху́н, -на́ м., хлус, род. хлуса́ м., ілгу́н, -на́ м., (после гласных) лгун, род. лгуна́ м., маню́ка, -кі м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

врун разг. ілгу́н, -на́ м., (после гласных) лгун, род. лгуна́ м., хлус, род. хлуса́ м., маню́ка, -кі м., браху́н, -на́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лиха́ч

1. ліха́ч, -ча́ м.;

2. (удалец) фольк. зух, род. зу́ха м.; (хват) хват, род. хва́та м.;

шофёр-лиха́ч шафёр-ліха́ч;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мурлы́ка разг. мурлы́ка, -кі м. и ж.;

кот-мурлы́ка ко́цік-варко́цік, род. ко́ціка-варко́ціка м.; кот-варкату́н, род. ката́-варкатуна́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

высь

1. вышыня́, -ні ж., высь, род. вы́сі ж.;

2. выси мн. (вершины гор) вяршы́ні, род. вяршы́нь;

го́рные выси го́рныя вяршы́ні.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кто́-то мест. хто́сьці (род., вин. каго́сьці, дат. каму́сьці, твор., пред. кі́мсьці), не́хта (род., вин. не́кага, дат. не́каму, твор., пред. не́кім).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

куде́сник

1. поэз., уст. вяшчу́н, род. вешчуна́ м.; (колдун) вядзьма́р, род. ведзьмара́ м., чараўні́к, -ка́ м.;

2. перен. чараўні́к, -ка́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)