Verbum

вы́прабаваны, -ая, -ае.

Правераны практыкай, які апраўдаў сябе.

В. барацьбіт.

В. метад.

|| наз. вы́прабаванасць, -і, ж.

га́дкі, -ая, -ае (разм.).

Вельмі непрыемны, брыдкі; які выклікае агіду.

Г. ўчынак.

Гадкае надвор’е.

Г. чалавек.

галаве́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Кусок дрэва, які абгарэў або яшчэ тлее.

гарачатрыва́лы, -ая, -ае.

Які захоўвае свае якасці пры высокай тэмпературы.

Гарачатрывалае шкло.

|| ж. гарачатрыва́ласць, -і, ж.

адукава́ны, -ая, -ае.

Які мае адукацыю, рознабаковыя веды; культурны, выхаваны.

А. чалавек.

|| наз. адукава́насць, -і, ж.

адыхо́днік, -а, мн. -і, -аў, м. (уст.).

Селянін, які часова сыходзіў з вёскі на сезонныя работы.

акачане́лы, -ая, -ае.

Які моцна замёрз, застыў ад холаду; адубелы.

Акачанелыя рукі.

|| наз. акачане́ласць, -і, ж.

але́істы, -ая, -ае.

Які ўтрымлівае ў сабе многа алею, тлусты.

А. сланечнік.

|| наз. але́істасць, -і, ж.

амара́льны, -ая, -ае.

Які супярэчыць маралі, пазбаўлены маралі.

А. чалавек.

А. ўчынак.

|| наз. амара́льнасць, -і, ж.

ана́гр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Дзікі асёл, які водзіцца ў Азіі.

|| прым. ана́гравы, -ая, -ае.