пані́зіцца, -ніжуся, -нізішся, -нізіцца; зак.

Зрабіцца больш нізкім (у 2, 3 і 7 знач.).

Паспяховасць студэнтаў панізілася.

Цэны панізіліся.

Узровень вады панізіўся.

|| незак. паніжа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. паніжэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наро́шчвацца, ‑аецца; незак.

1. Рабіцца больш моцным, больш вялікім. Тэмпы нарошчваюцца. Сіла гуку нарошчваецца.

2. Зал. да нарошчваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шы́засць, ‑і, ж.

Уласцівасць шызага. Дым усё больш і больш захінаў неба сваёй шызасцю, завалакваў вуліцу. М. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

танне́ць, ‑ее; незак.

Станавіцца танным. Ям, залітых вадой, на лузе з кожным годам больш ды больш. Сена ад гэтага не робіцца больш і дровы ў казённым ці ў купецкім лесе не таннеюць. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

побо́льше сравн. ст.

1. нареч. пабо́льш; (тро́хі) больш, (тро́хі) бо́лей;

2. прил. (тро́хі) бо́льшы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пагладчэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

Стаць, зрабіцца больш гладкім, гладчэйшым. Круглы Коўзікаў твар яшчэ больш пагладчэў. Аж ільсніўся. Паўлаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цеплаабме́ннік, ‑а, м.

Апарат для перадачы цяпла ад асяроддзя з больш высокай тэмпературай да асяроддзя з больш нізкай тэмпературай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́дасканаліцца, -люся, -лішся, -ліцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць больш успрыімлівым, тонкім, вострым.

2. Дасягнуць поспеху, дайсці да дасканаласці ў выкананні чаго-н.

|| незак. выдаскана́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

брашу́ра, -ы, мн. -ы, -шу́р, ж.

Невялікая (не больш за 48 старонак) кніжка, звычайна без пераплёту.

Папулярная б.

|| памянш. брашу́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

|| прым. брашу́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абво́страны, -ая, -ае.

1. Пра рысы твару: завостраны, схуднелы.

Твар з абвостранымі скуламі.

2. Больш востры, чым звычайна, павышаны, узмоцнены.

А. слых.

3. Напружаны, непрыязны.

Абвостраныя сямейныя адносіны.

|| наз. абво́странасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)