спектраско́п, ‑а, м.

Прыбор для назірання спектраў.

[Ад лац. spectrum — бачнае і грэч. skopeō — гляджу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спрынцо́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для спрынцавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трубарэ́з, ‑а, м.

Інструмент для рэзкі труб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трупя́рня, ‑і, ж.

Памяшканне для трупаў; морг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

туберкулі́н, ‑у, м.

Прэпарат для дыягностыкі туберкулёзу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлара́тар, ‑а, м.

Апарат для хларавання вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шыдэ́лак, ‑лка, м.

Разм. Кручок для вязання.

[Польск. szydełko.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эўдыёметр, ‑а, м.

Прыбор для даследавання газаў.

[Ад грэч. eudios — ясны, чысты і metréō — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ямакапа́льнік, ‑а, м.

Машына для капання ям.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіфо́н, ‑а, м.

1. Выгнутая трубка (труба) з каленамі рознай даўжыні, якая служыць для пералівання вадкасці з адной пасудзіны ў другую з больш нізкім узроўнем. Сіфоны для разліўкі расплаўленага металу. Сіфоны для паліўкі зямлі.

2. Пасудзіна для сельтэрскай вады і іншых шыпучых напіткаў, якія выліваюцца праз трубку пад ціскам вуглекіслаты. [Тамара:] — Зайдзі да мяне, Антон. Я напаю цябе вадой. Толькі што прынеслі сіфон. І сіроп ёсць. Шамякін.

3. Спец. Прыстасаванне для павелічэння цягі ў топцы паравоза ў час стаянкі.

[Ад грэч. siphon — трубка, помпа.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)