пая́льнік, ‑а, м.

Ручны інструмент для паяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пеленга́тар, ‑а, м.

Спец. Прылада для пеленгавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перкаля́тар, ‑а, м.

Спец. Апарат для вышчалочвання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

полімерыза́тар, ‑а, м.

Спец. Рэактар для полімерызацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

попелаўло́ўнік, ‑а, м.

Прыстасаванне для ўлоўлівання попелу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радыёля́мпа, ‑ы, ж.

Электронная лямпа для радыёапаратуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

святловымяра́льнік, ‑а, м.

Прыбор для вымярэння святла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сенасхо́вішча, ‑а, н.

Будынак для захоўвання сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіласасхо́вішча, ‑а, н.

Збудаванне для захоўвання сіласу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

снопапад’ёмнік, ‑а, м.

Прыстасаванне для пад’ёму снапоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)