Verbum

гі́блы, -ая, -ае (разм.).

Які пагражае гібеллю, не абяцае нічога добрага; безнадзейны.

Гіблая справа.

Гіблае месца.

гліназём, -у, м.

Вокіс алюмінію, які прымяняецца ў тэхніцы для атрымання алюмінію.

|| прым. гліназёмны, -ая, -ае.

глюко́за, -ы, ж.

Вінаградны цукар, які ўтрымліваецца ў пладах раслін і ягадах.

|| прым. глюко́зны, -ая, -ае.

гні́ласны, -ая, -ае.

Які выклікае гніенне, выраблены гніеннем.

Гніласныя мікробы.

Г. пах.

|| наз. гні́ласнасць, -і, ж.

грашаві́ты, -ая, -ае (разм.).

Які мае многа грошай або прыносіць вялікі даход.

Г. чалавек.

Грашавітая служба.

далако́п, -а, мн. -ы, -аў, м.

Рабочы, які капае магілу на могілках.

Далакопы ўзяліся за рыдлёўкі.

дальназо́ркі, -ая, -ае.

Які бачыць аддаленыя прадметы лепш, чым блізкія.

Д. чалавек.

|| наз. дальназо́ркасць, -і, ж.

дапушча́льны, -ая, -ае.

Які можна дапусціць; магчымы, дазволены.

Дапушчальнае адхіленне.

Дапушчальная надбаўка.

|| наз. дапушча́льнасць, -і, ж.

дасаве́цкі, -ая, -ае.

Які адносіцца да часу, што папярэднічаў устанаўленню савецкай улады.

Д. перыяд развіцця літаратуры.

двухгадо́вы, -ая, -ае.

1. гл. двухгоддзе.

2. Які праіснаваў, пражыў два гады.

Д. тэрмін.

Двухгадовае дзіця.