Verbum

мінулаго́дні, -яя, -яе.

Які мае адносіны да мінулага года, зроблены, праведзены ў мінулым годзе.

М. фестываль.

мно́жыльны, -ая, -ае.

Які прызначаны для размнажэння, капіравання чаго-н. (рукапісаў, чарцяжоў і пад.).

М. апарат.

муэдзі́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Служыцель пры мячэці, які з мінарэта заклікае вернікаў на малітву.

надме́рны, -ая, -ае.

Які перавышае меру, вельмі вялікі па велічыні, памерах, сіле і пад.

Н. цяжар.

назо́йлівы, -ая, -ае.

Такі, які назаляе, дакучае; надаедлівы.

Назойлівыя мухі.

Н. дождж.

|| наз. назо́йлівасць, -і, ж.

наразны́, -а́я, -о́е.

1. гл. нарэзаць.

2. Які мае на сабе нарэзы, нарэзку.

Н. канал ствала.

насыпны́, -а́я, -о́е.

1. Які насыпаецца куды-н.

Н. грунт.

2. Утвораны шляхам насыпання.

Насыпная гара.

начарта́льны, -ая, -ае.

У выразе: начартальная геаметрыя — раздзел геаметрыі, які вывучае адлюстраванне прасторавых цел на плоскасці.

начы́таны, -ая, -ае.

Які набыў грунтоўныя веды ў выніку чытання.

Н. студэнт.

|| наз. начы́танасць, -і, ж.

гермафрады́т, -а, М -ды́це, мн. -ы, -аў, м.

Арганізм, часцей жывёльны, які мае адзнакі абодвух полаў.