газаме́р, ‑а, м.

Прыбор для вымярэння колькасці і расходу газу, які праходзіць цераз газаправодную трубу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газаме́тр, ‑а, м.

Прыбор для збірання, захоўвання і вымярэння аб’ёму газу ​1 (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гальванаско́п, ‑а, м.

Прыбор для выяўлення пастаяннага электрычнага току ў ланцугу і вызначэння яго напрамку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гальвано́метр, ‑а, м.

Прыбор вялікай адчувальнасці для вымярэння слабых электрычных токаў, напружання і колькасці электрычнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калары́метр, ‑а, м.

Прыбор для вымярэння колькасці цеплыні (у калорыях), якая вылучаецца або паглынаецца целам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ларынгаско́п, ‑а, м.

Спец. Прыбор у выглядзе плоскага люстра на доўгім стрыжні для даследавання гартані.

[Ад грэч. larynx — гартань і skopos — наглядальнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саляме́р, ‑а, м.

Прыбор для вызначэння колькасці солі, якая ўтрымліваецца ў вадзе ў раствораным выглядзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самапі́сец, ‑пісца, м.

Вымяральны прыбор, які аўтаматычна запісвае свае паказанні. Самапісец ціску. Самапісец узроўню вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спектрафато́метр, ‑а м.

Прыбор для вымярэння паглынання, адбіцця або прапускання святла ў асобных участках спектра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тано́метр, ‑а, м.

Прыбор для вымярэння крывянога ціску, ціску ўнутры вачэй і танічнага напружання мышцаў.

[Ад грэч. tónos — напружанне і metreō — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)