Verbum

тлумача́льны, -ая, -ае.

Які заключае ў сабе тлумачэнне, трактоўку чаго-н.

Т. слоўнік беларускай мовы.

то́пкі², -ая, -ае.

Які лёгка топіцца пры высокай тэмпературы.

Топкае сала.

|| наз. то́пкасць, -і, ж.

тра́гік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Акцёр, які выконвае трагічныя ролі.

2. Аўтар трагедый.

транспарта́бельны, -ая, -ае.

Такі, які (якога) можна перавозіць, транспартаваць.

Т. хворы.

|| наз. транспарта́бельнасць, -і, ж.

трая́кі, -ая, -ае.

Які мае тры віды, формы, значэнні.

Траякая выгада.

|| наз. трая́касць, -і, ж.

трохвыме́рны, -ая, -ае.

Які мае тры вымярэнні: даўжыню, шырыню і вышыню.

|| наз. трохвыме́рнасць, -і, ж.

тугапла́ўкі, -ая, -ае.

Які плавіцца пры вельмі высокай тэмпературы.

Т. метал.

|| наз. тугапла́ўкасць, -і, ж.

ту́рман, -а, мн. -ы, -аў, м.

Голуб асобай пароды, які мае здольнасць куляцца пры палёце.

тэкстуа́льны, -ая, -ае.

Які дакладна, літаральна перадае тэкст, даслоўны.

Тэкстуальнае супадзенне.

|| наз. тэкстуа́льнасць, -і, ж.

удзірване́лы, -ая, -ае.

Які ўрос густой травой, пакрыўся дзёрнам.

Удзірванелая зямля.

|| наз. удзірване́ласць, -і, ж.