Verbum

спусташа́льны, -ая, -ае.

Які прыводзіць да спусташэння, нясе спусташэнне.

Спусташальныя войны.

|| наз. спусташа́льнасць, -і, ж.

спусце́лы, -ая, -ае (разм.).

Які стаў пустым, акінутым.

Спусцелыя лясы сігналізуюць аб забруджанасці прыроднага асяроддзя.

спу́сцісты, -ая, -ае.

Які паступова спускаецца; пакаты, не круты.

С. бераг.

|| наз. спу́сцістасць, -і, ж.

стая́чы, -ая, -ае.

1. Вертыкальны.

С. каўнер.

2. Не праточны, які не цячэ.

Стаячая азярына.

струхле́лы, -ая, -ае.

Які ператварыўся ў парахню; сатлелы, гнілы.

С. хлеў.

|| наз. струхле́ласць, -і, ж.

стрыга́льны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да стрыжкі авечак, да работы стрыгальшчыка, стрыгаля.

Стрыгальная машына.

стэк, -а, мн. -і, -аў, м.

Пругкі бізун, які выкарыстоўваецца пры верхавой яздзе.

Кавалерыйскі с.

стэрэаме́трыя, -і, ж.

Раздзел геаметрыі, які вывучае фігуры, размешчаныя ў прасторы.

|| прым. стэрэаметры́чны, -ая, -ае.

сыра...² Першая частка складаных слоў са знач.: які адносіцца да сыру, сыраробства, напр.: сыравар, сыраробны.

таўро́вы¹, -ая, -ае (спец.).

Які мае папярочнае сячэнне ў форме літары «Т».

Т. профіль вырабу.