Verbum

скандзі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; незак., што.

1. Выразна выдзяляць пры вымаўленні састаўныя часткі верша (стопы, склады) націскамі, інтанацыяй.

2. Выразна вымаўляць словы, вылучаючы кожны склад.

Увесь стадыён скандзіраваў: «Шай-бу!

Шай-бу!»

|| наз. скандзі́раванне, -я, н.

драбні́ць, драбню́, драбні́ш, драбні́ць; -ні́м, -ніце́, -ня́ць і дро́бніш, дро́бніць, дро́бнім, дро́бніце, дро́бняць; незак., што.

1. Разбіваць на дробныя часткі.

Д. груз.

Д. цэглу.

2. Раздзяляць, чляніць.

Д. атрад.

|| зак. здрабні́ць, -ню́, здро́бніш, здро́бніць; здро́бнім, здро́бніце, здро́бняць; здро́блены.

раскле́іць, -кле́ю, -кле́іш, -кле́іць; -кле́ены; зак., што.

1. Разняць склееныя часткі чаго-н.

Р. канверт.

2. Наклеіць у многіх месцах.

Р. афішы.

|| незак. раскле́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. раскле́йванне, -я, н. і раскле́йка, -і, ДМ -йцы, ж.

трайні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Прадмет, які мае тры аднародныя часткі або складаецца з трох частак.

Паляўнічы т. (трохстволка).

2. Мера або прадмет, якія складаюцца з трох аднолькавых адзінак, частак.

Дошка-т.

|| прым. трайніко́вы, -ая, -ае.