прэферэнцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прэферэнцыі, заснаваны на прэферэнцыі. Прэферэнцыйная сістэма. Прэферэнцыйная пошліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саманала́дны, ‑ая, ‑ае.

Такі, характарыстыкі якога змяняюцца аўтаматычна з мэтай падтрымання зададзенага рэжыму. Саманаладная сістэма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бюракраты́зм, -у, м.

1. Сістэма кіравання, пры якой дзейнасць органаў выканаўчай улады празмерна ўскладнена і накіравана на забеспячэнне ведамасных інтарэсаў.

2. перан. Канцыляршчына, папяровая валакіта, фармальныя адносіны да справы.

|| прым. бюракраты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пла́навы, -ая, -ае.

1. Які ажыццяўляецца згодна з планам (у 2 знач.).

Планавая сістэма гаспадаркі.

2. Які ажыццяўляе або распрацоўвае план (у 2 знач.).

П. аддзел.

|| наз. пла́навасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзесятко́вы десяти́чный;

~выя дро́бы — мат. десяти́чные дро́би;

~вая сістэ́ма класіфіка́цыі — спец. десяти́чная систе́ма классифика́ции

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патаго́нны прям., перен. потого́нный;

~нныя сро́дкі — потого́нные сре́дства;

~нная сістэ́ма пра́цы — потого́нная систе́ма труда́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падатко́вы

1. нало́говый;

п. збор — нало́говый сбор;

2. ист. податно́й;

~вая сістэ́ма — пода́тная систе́ма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асеніза́цыя, ‑і, ж.

Сістэма мерапрыемстваў для ачышчэння мясцовасці ад нечыстотаў і адкідаў; паляпшэнне гігіенічных умоў мясцовасці.

[Ад фр. assainissement — аздараўленне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтаблакіро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы; Р мн. ‑ровак; ж.

Сістэма аўтаматычнай сігналізацыі для рэгулявання руху паяздоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзюдо́, нескл., н.

Японская сістэма самаабароны без зброі. // Від спартыўнай барацьбы, які дапускае скарыстанне болевых прыёмаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)