дыёд, ‑а, м.

Электронная лямпа з двума электродамі, а таксама адпаведны ёй паўправадніковы прыбор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кантро́лер, ‑а, м.

Прыбор для рэгулявання работы электрарухавіка (у трамваях, тралейбусах, электравозах і інш.).

[Англ. controller.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамыва́льны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаецца, служыць для прамывання. Прамывальны зонд. Прамывальная машына. Прамывальны прыбор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радыёальтыме́тр, ‑а, м.

Прыбор для вымярэння вышыні палёту лятальнага апарата, заснаваны на прынцыпе радыёлакацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сейсмапрыёмнік, ‑а, м.

Прыбор для рэгістрацыі ваганняў глебы, якія ўзнікаюць пры праходжанні сейсмічных хваль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цвердаме́р, ‑а, м.

Спец. Прыбор, які служыць для вызначэння ступені цвёрдасці якога‑н. рэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электраско́п, ‑а, м.

Прыбор для выяўлення і вымярэння электрычных зарадаў у якім‑н. целе.

[Ад слова электра... і грэч. skopeō — гляджу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кро́пельніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

1. Прыбор, які падае́ вадкасць кроплямі (лякарства ў вену, ваду ў расліны і пад.).

2. Бутэлечка з жалабком для налівання лякарства кроплямі.

3. Тое, што і піпетка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гіраско́п, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прыбор у выглядзе вярчальнага цела на вертыкальнай восі, які служыць для падтрымання ў стане раўнавагі якіх-н. прадметаў.

Ваўчок зроблены па прынцыпе гіраскопа.

|| прым. гіраскапі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акумуля́тар, ‑а, м.

Прыбор для накаплення энергіі з мэтай далейшага яе выкарыстання. Акумулятар сонечнай энергіі.

[Лац. accumulator — збіральнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)