дыбкі́,

У выразе: на дыбкі (разм.) —

1) на заднія ногі (стаць, падняцца).

Конь спалохаўся і на дыбкі;

2) перан. не згадзіцца з чым-н., рэзка запратэставаць.

Усё скончылася б добра, ды Габрусь на дыбкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

счаса́цца², 1 і 2 ас. не ўжыв., счэ́шацца; зак.

1. Стаць счасаным (пра верхні слой дрэва і пад.).

Кара бярозы добра счасалася.

2. Стаць стаптаным (пра абцасы і пад.).

Абцасы счасаліся.

|| незак. счэ́свацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́квасіцца, ‑сіцца; зак.

Спец. Стаць выквашаным. Аўчыны добра выквасіліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ва́ркі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які скора і добра варыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закляпа́цца, ‑аецца; зак.

Паддацца заклёпцы, заклёпванню. Вядро добра закляпалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заспіртава́цца, ‑туецца; зак.

Праняцца, насыціцца спіртам. Прэпарат добра заспіртаваўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напа́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Разм. Уволю, добра папарыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натачы́цца, ‑точыцца; зак.

Стаць наточаным, вострым. Нож добра натачыўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсква́рыцца, ‑рыцца; зак.

Скварачыся, стаць гатовым. Сала добра падскварылася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размясі́цца, ‑месіцца; зак.

Разм. Стаць размешаным. Цеста добра размясілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)