разбіра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. гл. разабрацца.

2. Разнімацца на часткі, быць разборным.

3. Быць добра дасведчаным, адукаваным у якой-н. галіне.

Р. ў музыцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

славі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст у галіне славістыкі, славяназнаўства.

|| ж. славі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. славі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэарэ́тык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Чалавек, які займаецца распрацоўкай тэарэтычных пытанняў у якой-н. галіне ведаў.

Фізік-т.

2. Чалавек, які любіць абстрактна разважаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

архітэ́ктар, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне архітэктуры; дойлід.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

а́тамнік, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне атамнай энергіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

афтальмо́лаг, ‑а, м.

Доктар, спецыяліст у галіне афтальмалогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бібліёлаг, ‑а, м.

Уст. Спецыяліст у галіне бібліялогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заатэ́хнік, ‑а; м.

Спецыяліст у галіне заатэхніі, заатэхнікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заканазна́вец, ‑знаўца, м.

Спецыяліст у галіне заканазнаўства; юрыст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аданто́лаг, ‑а, м.

Урач — спецыяліст у галіне аданталогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)