Verbum

аднаскладо́вы, -ая, -ае.

Які змяшчае ў сабе адзін склад.

Аднаскладовае слова.

|| наз. аднаскладо́васць, -і, ж.

адо́нак, -нка, мн. -нкі, -нкаў, мн.

Подсціл з галля, жэрдак, на які кладуць стог; стажар’е.

робата...

Першая частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да робата, напр.: робатабудаванне, робататэхніка.

рознапляме́нны, -ая, -ае.

Неаднародны па племянной, этнічнай прыналежнасці, які складаецца з розных плямён.

Рознапляменнае насельніцтва.

рознастаро́нні, -яя, -яе.

У матэматыцы: які мае неаднолькавыя стораны.

Р. трохвугольнік.

|| наз. рознастаро́ннасць, -і, ж.

рэйкапрака́тны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да вырабу рэек² (у 1 знач.) пракаткай.

Р. завод.

сардэ́чна-сасу́дзісты, -ая, -ае.

Які мае адносіны да сэрца і крывяносных сасудаў.

Сардэчна-сасудзістая сістэма.

смертано́сны, -ая, -ае (высок.).

Які пазбаўляе жыцця, выклікае смерць.

С. яд.

|| наз. смертано́снасць, -і, ж.

спалатне́лы, -ая, -ае (разм.).

Які стаў бледным, падобным на палатно (ад страху, бяды і пад.).

спарады́чны, -ая, -ае (кніжн.).

Непастаянны, выпадковы, які праяўляецца нерэгулярна.

Спарадычная з’ява.

|| наз. спарады́чнасць, -і, ж.