руле́т, -у, М -ле́це, мн. -ы, -аў, м.
1. Ежа з сечанага мяса ці бульбы з якой-н. начынкай, запечаная ў выглядзе батона, а таксама кандытарскі выраб з начынкай.
Мясны р.
Р. з макам.
2. Кумпяк, з якога вынята костка і якому нададзена круглая форма.
|| прым. руле́тны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
апо́ка 1, ‑і, ДМ апоцы, ж.
Спец. Прыстасаванне, у якім робіцца ліцейная форма.
апо́ка 2, ‑і, ДМ апоцы, ж.
Асадкавая цвёрдая лёгкая горная парода, багатая на крэменязём.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эгацэнтры́зм, ‑у, м.
Кніжн. Крайняя форма праяўлення эгаізму і індывідуалізму, у аснове якой ляжыць погляд на сябе як цэнтр сусвету. [Гаранскаму] хацелася сказаць пра юначы эгацэнтрызм, пра шкодную саманадзейнасць. Сабаленка.
[Ад лац. ego — я і centrum — цэнтр.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзеясло́ў, -ло́ва м., грам. глаго́л;
○ аднакра́тны дз. — грам. однокра́тный глаго́л;
дапамо́жны дз. — грам. вспомога́тельный глаго́л;
неазнача́льная фо́рма ~ло́ва — грам. неопределённая фо́рма глаго́ла;
безасабо́выя ~ло́вы — грам. безли́чные глаго́лы;
рознаспрага́льны дз. — грам. разноспряга́емый глаго́л;
недастатко́вы дз. — грам. недоста́точный глаго́л;
няпра́вільны дз. — грам. непра́вильный глаго́л
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уну́траны в разн. знач. вну́тренний;
~ныя дзве́ры — вну́тренняя дверь;
~нае чуццё — вну́треннее чутьё;
~ная су́вязь з’яў — вну́тренняя связь явле́ний;
~ная палі́тыка — вну́тренняя поли́тика;
○ зало́зы ўну́транай сакрэ́цыі — же́лезы вну́тренней секре́ции;
рухаві́к уну́транага згара́ння — дви́гатель вну́треннего сгора́ния;
уну́траная фо́рма сло́ва — лингв. вну́тренняя фо́рма сло́ва
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
банапарты́зм, ‑у, м.
Форма дыктатуры буйной буржуазіі ў рэвалюцыйнай сітуацыі, калі контррэвалюцыйны ўрад, апіраючыся на ваенную сілу і лавіруючы паміж класамі, якія змагаюцца, імкнецца выдаць сябе за надкласавую, надпартыйную ўладу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
му́льда, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
Спец.
1. Форма залягання слаёў горных парод у выглядзе чашы ці карытападобнага прагібу.
2. Металічная скрыня для механізаванай загрузкі шыхтавых матэрыялаў у сталеплавільную печ.
[Ням. Mulde — карыта.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
напіса́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. напісаць.
2. Форма літары на пісьме. Напісанне літары «н».
3. Перадача на пісьме слоў, складоў, гукаў. Рознае напісанне слова. Дапусціць дваякае напісанне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
по́ліс 1, ‑а, м.
Дакумент аб страхаванні жыцця, маёмасці і пад. Страхавы поліс.
[Фр. police.]
по́ліс 2, ‑а, м.
Гіст. У рабаўласніцкім грамадстве — горад-дзяржава, асобая форма сацыяльна-эканамічнай і палітычнай арганізацыі.
[Грэч. polic.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каапера́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.
1. Форма арганізацыі працы, пры якой вялікая колькасць людзей сумесна ўдзельнічае ў адным і тым жа або розных, але звязаных між сабой працэсах працы.
2. Калектыўнае вытворчае, гандлёвае і пад. аб’яднанне, якое ствараецца на сродкі яго членаў.
Жыллёвая к.
Спажывецкая к.
|| прым. кааператы́ўны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)