Чэка́, нескл., ж. (з вялікай літары; гіст.).
Скарочаная назва надзвычайнай камісіі — органа, створанага для барацьбы з контррэвалюцыяй, сабатажам і спекуляцыяй; існавала ў СССР у 1918—1922 гг.
Супрацоўнік Ч.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аз, аза, м.
1. Старадаўняя назва літары «а». Аз, букі, ведзі... — а, б, в...
2. займ. У царкоўнаславянскай мове — назва першай асобы адз. ліку.
3. толькі мн. (азы́, азо́ў). Самы пачатак.
•••
Пачаць з азоў гл. пачаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
інфантэ́рыя, ‑і, ж.
Старая назва пяхоты, пяхотнага войска.
•••
Генерал ад інфантэрыі гл. генерал.
[Іт. infanteria ад infante — пехацінец.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
асма́ны, ‑аў.
Старая назва туркаў. (Паводле імя султана Асмана І, заснавальніка Асманскай імперыі).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дынамамашы́на, ‑ы, ж.
Устарэлая назва машыны для выпрацоўкі пастаяннага электрычнага току; электрычны генератар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жаўтацве́т, ‑у, М ‑веце, м.
Назва розных травяністых лугавых раслін з жоўтымі кветкамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мане́рны, ‑ая, ‑ае.
Ненатуральны, пазбаўлены прастаты. Манерная ветлівасць. Манерная мода. Манерная назва кнігі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мі́стэр, ‑а, м.
Назва мужчыны ў Англіі і Амерыцы (звычайна ставіцца перад прозвішчам.)
[Англ. mister.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
склеро́метр, ‑а, м.
Назва розных прыбораў для вымярэння цвёрдасці металаў, мінералаў і пад.
[Ад грэч. sklērós — цвёрды і métron — мера.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шасцёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.
1. Лічба
6.
2. Назва чаго-н., што змяшчае шэсць адзінак, напр.: запрэжка ў шэсць коней, група з шасці чалавек, шлюпка з трыма парамі вёсел, карта, дошчачка даміно з шасцю ачкамі і пад.
3. Назва чаго-н., абазначанага лічбай 6 (разм.).
Тут спыняецца ш. (пра аўтобус, тралейбус і пад.).
4. Дэталь у малатарні; шасцярня².
|| прым. шасцёрачны, -ая, -ае (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)