электрамеха́нік, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне электрамеханікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрафізіёлаг, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне электрафізіялогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрахі́мік, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне электрахіміі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эмбрыёлаг, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне эмбрыялогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

энтамо́лаг, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне энтамалогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

этно́граф, ‑а; м.

Спецыяліст у галіне этнаграфіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

этно́лаг, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне этналогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

этымо́лаг, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне этымалогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

японазна́вец, ‑наўца, м.

Спецыяліст у галіне японазнаўства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манапалі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

1. Чалавек, прадпрыемства, што карыстаюцца манаполіяй у якой-н. галіне.

2. Прадстаўнік манапалістычнага капіталу.

|| прым. манапалі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)