Verbum

грузапад’ёмнасць, -і, ж.

Гранічная вага грузу, які можа быць падняты якім-н. механізмам, вагонам, суднам.

грымёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Работнік тэатра, які грыміруе артыстаў.

|| прым. грымёрскі, -ая, -ае.

грымо́тны, -ая, -ае.

1. Які стварае гром, грымоты.

Грымотныя хмары.

2. Моцны, аглушальны.

Г. выбух.

давае́нны, -ая, -ае.

Які існаваў ці з’явіўся да вайны.

Д. будынак.

Д. ўзровень развіцця прамысловасці.

дакла́савы, -ая, -ае.

Першабытнаабшчынны, які існаваў або адносіўся да падзелу грамадства на класы.

Дакласавае грамадства.

да́ўкі, -ая, -ае.

Які перасядае ў горле, выклікае аскому.

Даўкія грушы.

|| наз. да́ўкасць, -і, ж.

двухбо́ртны, -ая, -ае.

Які мае два барты з гузікамі на кожным (пра адзенне).

Д. касцюм.

до́йны, -ая, -ае.

Які доіцца, дае малако.

Д. статак.

Дойная карова.

|| наз. до́йнасць, -і, ж.

до́казны, -ая, -ае.

Пераканальны, які з’яўляецца доказам.

Д. прыклад.

Доказная аргументацыя.

|| наз. до́казнасць, -і, ж.

дрэваапрацо́ўчы, -ая, -ае.

Які адносіцца да апрацоўкі вырабаў з дрэва (у 2 знач.).

Дрэваапрацоўчыя работы.