суднапад’ём, ‑у, м.
Пад’ём затанулых суднаў, а таксама суднаў, якія плаваюць, для агляду і рамонту іх падводнай часткі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чляні́цца, членіцца; незак.
1. Дзяліцца, падзяляцца на часткі, расчляняцца. Вусікі пчалы членяцца на сегменты.
2. Зал. да чляніць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
электралі́т, ‑у, М ‑ліце, м.
Хімічнае рэчыва, якое раскладаецца на састаўныя часткі пры праходжанні праз яго электрычнага току.
[Ад слова электра... і грэч. lytós — растваральны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
электро́ліз, ‑у, м.
Спец. Хімічны працэс разлажэння рэчыва на састаўныя часткі пры праходжанні праз яго раствор электрычнага току.
[Ад слова электра... і грэч. lýsis — распад.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
распа́сціся, ‑падзецца; пр. распаўся, ‑палася; зак.
1. Разваліцца на часткі, рассыпацца на кускі. Патрэскаліся трубкі і вось-вось, здаецца, выпадуць спіцы, распадзецца кола. Галавач. І карчы вырываюць з карэннем лясныя лемяшы, ды так вырываюць, што, здаецца, трактар са скрыпам зараз лопне ад натугі, распадзецца. Пестрак. // Раскласціся на састаўныя часткі. Малекула распалася на атамы.
2. Раздзяліўшыся на часткі, перастаць існаваць. У IV стагоддзі нашай эры Рымская імперыя распалася на дзве часткі — Заходне-Рымскую і Усходне-Рымскую, або Візантыю. Залескі. У пачатку дваццатых гадоў ад няшчаснага выпадку загінуў старэйшы брат. Сям’я ўся распалася. Машара. Аб’яднаны атрад палкоўніка Лянкевіча зноў распаўся. Якімовіч. // перан. Разладзіцца, парушыцца. Сяброўства распалася. Вяселле распалася.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расшчапі́цца, ‑шчэпіцца; зак.
1. Раскалоцца, раздзяліцца на часткі. Палка расшчапілася. □ Грукнуў кулаком аб сасновы стол [Ціхан] так моцна, ажно стол расшчапіўся. Бядуля. Верхавіна [дуба] ад перуновага ўдару крыху расшчапілася і засохла. Ляўданскі. // Раздрабіцца ад удару. Косць расшчапілася.
2. Перастаўшы сціскацца, паслабіцца, разняцца, раз’яднацца. Вольчыны пальцы самі расшчапіліся, і вяргіні ўпалі на дол. Марціновіч.
3. Спец. Раздрабіцца, распасціся на часткі. Валакно расшчапілася.
4. Спец. Раскласціся на часткі ў выніку хімічнай рэакцыі. Эфір расшчапіўся.
5. Спец. У выніку фізічнага ўздзеяння распасціся (пра атамы).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абва́л, -у, м.
1. Падзенне будынка і пад. або часткі якой-н. вялікай масы.
А. сцяны.
А. на шахце.
2. Снежная лавіна або абломкі скал, камяні, якія абрушваюцца з гор.
А. у гарах.
|| прым. абва́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
драбі́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., дро́біцца і драбі́цца; незак.
1. Разбівацца на дробныя часткі.
Хвалі дробяцца аб скалы.
2. перан. Расчляняцца, раздзяляцца.
Дробяцца сілы.
|| зак. раздрабі́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ро́біцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
драбі́ць, драблю́, дро́біш, дро́біць; дро́блены; незак., што.
1. Разбіваць на дробныя часткі.
Д. камень.
2. перан. Раздзяляць, расчляняць.
Д. нагрузку.
|| зак. раздрабі́ць, -блю́, -ро́біш, -ро́біць; -ро́блены.
|| наз. драбле́нне, -я, н.
|| прым. драбі́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лама́чча, -а, н., зб.
1. Галлё, сучча, абламаныя часткі дрэў, якія валяюцца ў лесе.
Збіраць л.
2. Ламаныя, непрыгодныя для карыстання або прыгодныя толькі для перапрацоўкі прадметы.
Жалезнае л.
3. перан. Непатрэбныя рэчы (разм.).
Поўная хата л.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)