Verbum

біцю́г, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Рабочы конь — цяжкавоз буйной пароды.

2. перан. Пра высокага, мажнога чалавека (разм.).

Такі б. сноўдаецца без справы.

валасе́нь, -сня́, мн. -сні́, -снёў, м.

1. Паразітычны вадзяны чарвяк, падобны на волас.

2. Хвароба скуры ног у чалавека і жывёлы ў выглядзе язваў.

пу́за, -а, мн. -ы, -аў, н. (разм.).

Тое, што і жывот.

П. разгадаваў (пра тоўстага чалавека). Ад пуза (есці, наесціся: колькі хочаш, да адвалу).

замухры́шка, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -шцы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -шак (разм., пагард.).

Пра неахайнага, непрыгляднага чалавека.

парапсіхало́гія, -і, ж. (спец.).

Вучэнне аб гіпатэтычнай магчымасці непасрэдна перадаваць на адлегласць інфармацыю аб нервова-псіхалагічным стане аднаго чалавека другому.

|| прым. парапсіхалагі́чны, -ая, -ае.

адратава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., каго-што.

Выратаваць ад гібелі, знішчэння і пад.

А. чалавека ад смерці.

|| незак. адрато́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

антрапамарфі́зм, -у, м. (спец.).

Перанясенне псіхалагічных уласцівасцей чалавека на з’явы прыроды, жывёл, прадметы, а таксама ўяўленне багоў у выглядзе людзей.

|| прым. антрапамарфі́чны, -ая, -ае.

баро́даўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -давак, ж.

Невялікая цвёрдая нарасць на скуры чалавека, на кары дрэў і інш.

|| прым. баро́давачны, -ая, -ае.

калі́ф, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што і халіф.

◊

Каліф на гадзіну (кніжн., часцей іран.) — пра чалавека, які займеў уладу на кароткі час.

ста́туя, -і, мн. -і, -туй, ж.

Скульптурны вобраз звычайна ў поўны рост чалавека або жывёліны.

Мармуровая с.

|| прым. статуа́рны, -ая, -ае (спец.).

С. мармур.