награва́льнік, ‑а, м.

Прыбор, апарат, прызначаны для награвання чаго‑н. Электрычны награвальнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэфракто́метр, ‑а, м.

Прыбор для вымярэння паказчыкаў пераламлення праменяў у розных целах.

[Ад лац. refractio — пераламленне і грэч. metre — мераю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трасашука́льнік, ‑а, м.

Спец. Прыбор для пошукаў падземных камунікацый, зробленых з металу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотаэлеме́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Прыбор, які ператварае светлавую энергію ў электрычную.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электраакусты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да электраакустыкі. Электраакустычны прыбор. Электраакустычны паказчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электраасвятля́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да электраасвятлення. Электраасвятляльны прыбор. Электраасвятляльная сетка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрафо́р, ‑а, м.

Прасцейшы электрастатычны прыбор для атрымання электрычных зарадаў шляхам індукцыі.

[Ад слова электра... і грэч. phorós — які нясе.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эрго́граф, ‑а, м.

Спец. Прыбор для графічнага запісу ступені фізічнай працаздольнасці чалавека.

[Ад грэч. érgon — праца, работа і graphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыстасава́нне, -я, н.

1. гл. прыстасавацца, прыстасаваць.

2. мн. -і, -яў. Прадмет, любое ўстройства, пры дапамозе якога выконваецца якое-н. дзеянне, работа; увогуле — прыбор, механізм.

П. для заціску дэталі.

Фільтравальнае п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зу́мер, ‑а, м.

Электрычны прыбор для падачы гукавых сігналаў; пішчык. Зумер тэлефоннага апарата.

[Ням. Summer.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)