Аджгі́р (БРС), джгір (БелСЭ) ’Acerina cernua’. Мабыць, з літ. ažgỹs, ežgỹs ’тс’. Гл. ажгур.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ґерґе́ліць ’балбатаць’ (Сл. паўн.-зах.). Паводле Сл. паўн.-зах., запазычанне з літ. gargaliúoti ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ду́рстацца ’корпацца’ (Сл. паўн.-зах.). Запазычанне з літ. dùrstytis ’тс’ (так Сл. паўн.-зах.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ко́йрачка ’ляўша’ (Сл. паўн.-зах.). Балтызм. Параўн. літ. kairys ’тс’ (там жа, 2, 494).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кро́ўкач ’крук, крумкач’ (Дразд.). Параўн. літ. krauklys ’варона’, якое магло кантамінавацца з крумкач (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Крумкла́н ’грак’ (Сл. паўн.-зах.), параўн. літ. kränklönas ’тс’ (там жа, 2, 530). Балтызм.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ку́сла ’з’едлівая жанчына’. Параўн. літ. kąstùs, kūslùs ’куслівы’ (Сл. паўн.-зах., 2, 588). Балтызм.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мугні́ць ’мармытаць’ (ашм., Сцяшк. Сл.). У выніку кантамінацыі лексем гугніць і літ. mū̃kti ’мычаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мэлдацца ’валтузіцца’ (ашм., Сл. ПЗБ). Балтызм. Параўн. літ. maltis ’круціцца, ёрзаць’, ’важдацца, валтузіцца’, ’праціскацца’. ’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Нарыпітава́цца экспр. ’наесціся’ (шчуч., Сл. ПЗБ). Да літ. f(pyti ’прагна есці’ (там жа).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)