пескава́ты, ‑ая, ‑ае.

З вялікай колькасцю пяску. Пескаватыя глебы. Пескаватае рэчышча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валасніко́вісты, ‑ая, ‑ае.

Спец. З вялікай колькасцю тонкіх карэньчыкаў. Валасніковісты корань.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

макраклі́мат, ‑а, М ‑маце, м.

Клімат вялікай прасторы зямлі; проціл. мікраклімат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

густанасе́лены, ‑ая, ‑ае; ‑лен, ‑а.

З вялікай шчыльнасцю насельніцтва. Густанаселеная краіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звышшчы́льны, ‑ая, ‑ае.

Які валодае незвычайна вялікай шчыльнасцю. Звышшчыльнае рэчыва глыбінь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раўні́ннасць, ‑і, ж.

Уласцівасць раўніннага; наяўнасць вялікай колькасці раўнін. Раўніннасць краіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рашэ́цісты, ‑ая, ‑ае.

У анатоміі — з вялікай колькасцю адтулін. Рашэцістая косць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сакруша́льны, ‑ая, ‑ае.

Вялікай сілы, магутны, знішчальны. Сакрушальны адпор. Сакрушальны ўдар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цягу́часць, ‑і, ж.

Уласцівасць цягучага. Цягучасць металу. Каўчук вызначаецца вялікай цягучасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шматпрадме́тнасць, ‑і, ж.

Наяўнасць вялікай колькасці вучэбных прадметаў. Шматпрадметнасць школьных праграм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)