памі́ж, прыназ.
1. з Р або Т. Ужыв. для ўказання становішча прадмета або праяўлення дзеяння ў перамежку, пасярэдзіне чаго-н.
П. акном і сталом.
П. хмар.
П. двух агнёў (перан.). П. дзесяццю і дванаццаццю гадзінамі.
2. з Т або Р. Ужыв. для ўказання на групу прадметаў або асоб, у асяроддзі якіх наглядаюцца ўзаемасувязі, узаемаадносіны, узаемадзеянне.
П. намі ёсць дамоўленасць.
П. старымі сябрамі або п. старых сяброў стаў назірацца разлад.
П. намі (па сакрэце).
3. з Т. Служыць для ўказання на супастаўленне якіх-н. прадметаў, асоб, з’яў.
Розніца п. прыказкай і прымаўкай.
4. з Т. Служыць для абазначэння якой-н. групы прадметаў ці асоб, у межах якой адбываецца размеркаванне, падзел чаго-н.
Размеркаваць працу п. супрацоўнікамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дара́дчык, ‑а, м.
Той, хто дае парады. [Аржанец] працуе так, як ваяваў, гэты настаўнік для дзяцей, друг і дарадчык для калгаснікаў. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выпа́рнік, ‑а, м.
1. Назва прылад, установак, прызначаных для выпарвання вадкасцей.
2. Прылада для вымярэння колькасці вады, якая выпараецца з глебы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вадаме́р, ‑а, м.
1. Прылада для вымярэння расходу вады.
2. Вымяральная рэйка, замацаваная вертыкальна ў рацэ для назірання за ўзроўнем вады.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
арато́рыя, ‑і, ж.
Вялікі музычны твор для хору, салістаў-спевакоў і аркестра, напісаны на драматычны сюжэт і прызначаны для канцэртнага выканання.
[Іт. oratorio ад лац. oro — гавару, прашу.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
засыпны́, ‑ая, ‑ое.
Прызначаны для засыпання. Засыпны апарат. // Зроблены шляхам засыпання. Да зімы звяно збудавала засыпную хацінку для сваіх выхаванцаў [трусянят]. Пальчэўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
інсектыцы́д, ‑у, М ‑дзе, м.
1. Атрутнае хімічнае рэчыва для знішчэння насякомых-шкоднікаў.
2. Расліна, якая мае атрутнае для насякомых рэчыва.
[Ад лац. insectum — насякомае і caedere — забіваць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нескарыста́ны, ‑ая, ‑ае.
Які не быў выкарыстаны, ужыты для чаго‑н. [Камяні] прызначаліся для падмуроўкі і засталіся нескарыстанымі пры збудаванні дома. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
септэ́т, ‑а, М ‑тэце, м.
1. Музычны твор для сямі выканаўцаў з асобнай партыяй для кожнага.
2. Ансамбль з сямі выканаўцаў.
[Ад лац. septem — сем.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
траві́льны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да траўлення 1. Травільныя работы. // Прызначаны для траўлення, які служыць для траўлення. Травільны раствор.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)