чужа́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

1. Чужы, прышлы чалавек, чужынец.

2. Чалавек, які па духу, поглядах і пад. чужы ў якім-н. асяроддзі.

Ён ч. сярод іх.

3. Не родны чалавек, не сваяк.

|| ж. чужа́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак (да 1 знач.).

|| прым. чужа́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плебе́й, -я, мн. -і, -яў, м.

1. У Старажытным Рыме: свабодны, але юрыдычна нераўнапраўны чалавек ніжэйшага саслоўя.

2. перан. Чалавек, які выйшаў з народа, не дваранскага паходжання.

|| прым. плебе́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прамыславі́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Чалавек, які займаецца промыслам (у 1 і 2 знач.), паляўнічы (у 1 і 2 знач.).

2. Чалавек, які працуе на промыслах (у 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

небезгре́шный небязгрэ́шны;

небезгре́шный челове́к небязгрэ́шны чалаве́к;

небезгре́шные дохо́ды разг. небязгрэ́шныя дахо́ды.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забабо́нны

1. суеве́рный;

з. чалаве́к — суеве́рный челове́к;

2. осно́ванный на предрассу́дках

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паважа́ны уважа́емый; почте́нный;

п. тава́рыш — уважа́емый това́рищ;

п. чалаве́к — почте́нный челове́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недалу́га, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -лу́зе, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -лу́г (разм.).

1. Слабы, хваравіты чалавек.

2. Няспрытны, няўмелы чалавек; недарэка.

|| прым. недалу́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неруха́вы, -ая, -ае (разм.).

Непаваротлівы, марудлівы.

Н. чалавек.

|| наз. неруха́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папі́хіч, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Чалавек, якім панукаюць, зняважліва распараджаюцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

педэра́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які займаецца педэрастыяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)