джэ́рсі, нескл., н.

Шарсцяная або шаўковая вязаная тканіна, а таксама адзенне з такой тканіны.

[Англ. jersey.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маркізе́т, ‑у, М ‑зеце, м.

Празрыстая тканіна, баваўняная або шаўковая, з тонкай кручанай пражы.

[Фр. marquisette.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набіва́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Спец. Тканіна з набіўным узорам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парусі́на, ‑ы, ж.

Грубая моцная льняная тканіна, якая першапачаткова ішла толькі на выраб парусоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўсукно́, ‑а, н.

Тканіна, у якой толькі частка суконных нітак, астатнія льняныя або баваўняныя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сарпі́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Лёгкая баваўняная тканіна ў палоску ці ў клетку.

[Ад геагр. назвы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шку́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. гл. шкура.

2. Папера ці тканіна з нанесеным на яе слоем абразіўнага матэрыялу, якая прымяняецца для шліфавання, зачысткі вырабаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лубяны́, -а́я, -о́е.

1. гл. луб.

2. Цвёрды, нягнуткі, каляны на вобмацак.

Лубяная тканіна.

3. Пра расліны, якія маюць валакністую тканку, луб (у 2 і 3 знач.).

Лубяныя культуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суко́нны в разн. знач. суко́нный;

~нная ткані́на — суко́нная ткань;

~нная фа́брыка — суко́нная фа́брика;

◊ ~нная мо́ва — суко́нный язы́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ваці́н, ‑у, м.

Рэдкая трыкатажная тканіна з густым начосам для ўцяплення вопраткі. Паліто на ваціне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)