толчея́
1. разг. (толкотня) штурхані́на, -ны ж., таўкатня́, -ні́ ж.; таўхані́на, -ны ж.;
2. (приспособление для толчения) спец. таўчы́льня, -ні ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
флю́гер в разн. знач. флю́гер, -ра м.; (о метеорологическом приборе для определения направления и измерения скорости ветра — ещё) ве́транік, -ка м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кансо́ль, ‑і, ж.
1. Выступ у сцяне для падтрымкі некаторых частак будынка (карніза, балкона і інш.) або для ўстаноўкі на ім скульптур.
2. Падстаўка ў выглядзе калонкі для кветак, лямпы, статуэткі і інш.
[Фр. console.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мікрафо́н, ‑а, м.
Прыбор, які ператварае гукавыя ваганні ў электрычныя і служыць для перадачы гукаў на вялікія адлегласці або для ўзмацнення іх. Падлетак-радыётэхнік .. устанаўліваў у драматычным тэатры мікрафоны для трансляцыі спектакля. Лужанін.
[Ад грэч. mikrós — маленькі і phonē — гук.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нагу́льны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Прызначаны для адкорму. Нагульныя авечкі. Нагульны маладняк. // Атрыманы ў выніку нагулу. Нагульны тлушч. // Прызначаны для нагулу жывёлы, рыбы. Нагульныя сажалкі. // Які займаецца развядзеннем жывёлы, рыбы для нагулу. Нагульная гаспадарка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
грыміро́вачны, ‑ая, ‑ае.
1. Прызначаны для грыміравання. Грыміровачныя фарбы.
2. у знач. наз. грыміро́вачная, ‑ай, ж. Пакой для грыміравання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ада́птар, ‑а, м.
1. Прылада для электраакустычнага ўзнаўлення механічных запісаў гуку; гуказдымальнік.
2. Спецыяльная касета для ўтрымання плоскіх фотаплёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
а́фікс, ‑а, м.
Марфема, акрамя кораня і канчатка, якая служыць для ўтварэння слоў і для надання ім новага значэння.
[Ад. лац. affixus — прымацаваны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
застары́, ‑ая, ‑ое.
Разм. Стараваты для каго‑, чаго‑н. — Кастусь Серада — застары для старшыні, — сказаў Піліпёнак са шкадаваннем. Шахавец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кіпяці́льнік, ‑а, м.
Апарат для прыгатавання кіпячонай пітной вады; тытан 3. // Электранагравальная прылада ў выглядзе спіралі для кіпячэння вады.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)