Verbum

падзь, ‑і, ж.

Салодкая клейкая вадкасць на лістах раслін (прадукт жыццядзейнасці насякомых).

пакрытанасе́нныя, ‑ых.

Назва аддзела вышэйшых раслін, у якіх семяпочка хаваецца ў завязі.

пераапылкава́нне, ‑я, н.

Спец. Узаемнае апылкаванне ўсіх або многіх раслін. Міжгатунковае пераапылкаванне.

прылі́стак, ‑тка, м.

Лістападобны парастак, які знаходзіцца ў аснове ліста некаторых раслін.

рэменяцве́тныя, ‑ых.

Сямейства паразітных раслін, да якога адносяцца рэменяцветнік, амяла і пад.

семяе́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Жучок, які пашкоджвае насенне (раслін). Канюшынны семяед.

сі́тавыя, ‑ых.

Сямейства аднадольных травяністых раслін, падобных на асаковыя, з дробнымі кветачкамі.

сітападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які нагадвае сіта; рашэцісты. Сітападобныя клеткі раслін. Сітападобныя сасуды.

трэлья́ж, ‑а, м.

1. Трохстворкавае люстра.

2. Тонкая агароджа для павойных раслін.

[Фр. treillage.]

цукры́стасць, ‑і, ж.

Уласцівасць цукрыстага; наяўнасць цукру ў чым‑н. Цукрыстасць раслін.