Ме́дная змяя ’мядзянка’ (брасл., Сл. ПЗБ) — калька літ. varìnis žaltỹs (літаральна ’медны вуж’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мяке́ка ’мяла, цяльпук’ (зэльв., Жыв. сл.). Балтызм. Параўн. літ. mekekė ’прыдуркаваты, нездагадлівы чалавек’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мі́нджа ’маўклівы чалавек’ (шчуч., Сцяшк. Сл.). Балтызм. Параўн. літ. mìndžoti ’ненавідзець, пагарджаць, грэбаваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мі́тата ’калок, слуп’ (воран.) — рэдуплікацыйнае ад літ. miẽtas ’тс’ (Грынавяцкене, LKK, 16, 183).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Няму́ні, нему́ні ’апенькі’ (Сл. ПЗБ). З літ. nemunės ’тс’ (Грынавяцкене, LKK, 22, 193).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ня́шы ’каромысел’ (Сл. ПЗБ). Паводле Грынавяцкене (LKK, 22, 193), з літ. nė̃šiai ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перавэ́рсаць ’перагартаць’ (брасл., Сл. ПЗБ). Балтызм. Параўн. літ. ver̃sti ’перагортваць’ (Грынавяцкене, там жа).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прэ́паліс (прополіс) ’прыступ’ (ігн., Сл. ПЗБ). Аўтары слоўніка параўноўваюць з літ. priepuolis ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Піршчэ́ць ’пячы’ (астрав., Сл. ПЗБ). Балтызм. Параўн. літ. persiūti, persčii ’свярбець; шчымець, пячы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рэ́пша ’неахайніца’ (Мат. Гом.). Магчыма, суадносіцца з літ. rupša ’рапуха’. Гл. яшчэ рапуха.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)