Verbum

жучо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

1. гл. жук.

2. Тэхнічнае прыстасаванне для праслухоўвання (разм.).

3. Самаробная электрычная пробка (разм.).

закра́са, -ы, ж.

Прыправа ў ежу.

Сала — найлепшая з. для першых страў.

Няма мяса, то і жук не з. (прыказка).

зені́тны, -ая, -ае.

1. гл. зеніт.

2. Прызначаны для стральбы па самалётах і іншых паветраных цэлях.

З. снарад.

З. кулямёт.

парламенцёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Асоба, упаўнаважаная адным з ваюючых бакоў для перагавораў з праціўнікам.

|| прым. парламенцёрскі, -ая, -ае.

партпле́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяльны чахол з рамянямі для перавозкі пасцельных рэчаў.

|| прым. партпле́дны, -ая, -ае.

партупе́я, -і, мн. -і, -пе́й, ж.

Рэмень, перавязь для нашэння халоднай зброі, палявой сумкі і г.д.

|| прым. партупе́йны, -ая, -ае.

паўнамо́цтва, -а, мн. -ы, -аў, н.

Права, дадзенае каму-н. для выканання чаго-н.

Дэпутацкія паўнамоцтвы.

Быць надзеленым надзвычайнымі паўнамоцтвамі.

пена́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Падоўжаная скрыначка для ручак, алоўкаў, гумак і пад.

Школьны п.

|| прым. пена́льны, -ая, -ае.

пепсі́н, -у, м. (спец.).

Неабходнае для стрававання арганічнае рэчыва, якое выпрацоўваецца залозамі страўніка, фермент страўнікавага соку.

|| прым. пепсі́навы, -ая, -ае.

пе́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Невялікая або часовая печ, якая служыць для абагравання памяшкання.

Чыгунная п.