недатыка́льнасць, ‑і, ж.

1. Гарантыя ад усякіх замахаў з боку каго‑н. Недатыкальнасць асобы. Пасольская недатыкальнасць. □ Савецкі Саюз стаіць на пазіцыі падтрымкі справядлівай барацьбы .. народаў за сваю свабоду, незалежнасць, недатыкальнасць і тэрытарыяльную цэласнасць. «Звязда».

2. Стан недатыкальнага (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абапе́рці, ‑пру, ‑прэш, ‑прэ; ‑пром, ‑праце; пр. абапёр, ‑перла; зак., каго-што, аб што, на што.

Паставіць, прыставіць, упіраючы ў што‑н., каб надаць чаму‑н. большую ўстойлівасць. Ён лёгка стаіць пры варштаце. Трохі закасаныя рукі абапёр на гэбель. Ліс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лаке́йскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да лакея, належыць лакею. Лакейская служба. Лакейская вопратка. // перан. Неадабр. Угодлівы, ліслівы, пакорны. Лакейская ўгодлівасць. □ Уваходзіць Лямант і стаіць у лакейскай позе. Чорны.

2. у знач. наз. лаке́йская, ‑ай, ж. Памяшканне, пакой для лакеяў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ро́жа ​1, ‑ы, ж.

Інфекцыйная хвароба, якая характарызуецца вострым запаленнем скуры або слізістых абалонак.

ро́жа ​2, ‑ы, ж.

Абл. Ружа. Амур і сумны і прыгожы Стаіць з павязкай на вачах Ля склепу. Часам лёгкі пах Сюды даносіцца ад рожы. Багдановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэра́ска, ‑і, ДМ ‑расцы; Р мн. ‑сак; ж.

Памянш.-ласк. да тэраса (у 1, 4 знач.). Вяргіні і мальвы захінулі ўвесь падмурак, і таму здавалася, што сам дамок з вастраверхім дахам і зашклёнай тэраскай нібыта стаіць на кветках. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цукро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы; Р мн. ‑ровак; ж.

1. Летні сорт ігрушы, якая дае дробныя прадаўгаватыя сакаўныя плады. Там, блізка каля плота бабкі Настусі, стаіць уцалелая ад пажару цукроўка. Місько.

2. Плод гэтага дрэва. Цукроўкі былі ўжо амаль спелыя. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стоя́ть несов., в разн. знач. стая́ць;

шкаф стои́т у стены́ ша́фа стаі́ць ля сцяны́;

ло́шади не стоя́ли на ме́сте ко́ні не стая́лі на ме́сцы;

в во́здухе стоя́л шум от гуде́ния самолётов у паве́тры стая́ў шум ад гудзе́ння самалётаў;

стои́т хоро́шая пого́да стаі́ць до́брае надво́р’е;

маши́на стоя́ла два часа́ машы́на стая́ла дзве гадзі́ны;

отря́д стоя́л в дере́вне атра́д стая́ў у вёсцы;

стоя́ть на одно́й ноге́ стая́ць на адно́й назе́;

на пло́щади стои́т большо́е зда́ние на пля́цы стаі́ць вялі́кі буды́нак;

на столе́ стоя́л нетро́нутый обе́д на стале́ стая́ў некрану́ты абе́д;

на пове́стке дня стои́т три вопро́са на пара́дку дня стая́ць тры пыта́нні;

со́лнце стоя́ло уже́ высоко́ со́нца стая́ла ўжо высо́ка;

вре́мя не стои́т час не стаі́ць;

заво́д сейча́с стои́т заво́д цяпе́р стаі́ць;

стоя́ть за това́рища стая́ць за тава́рыша;

кре́пость ещё стоя́ла крэ́пасць яшчэ́ стая́ла;

стоя́ть под пу́лями стая́ць пад ку́лямі;

в я́ме стои́т вода́ у я́ме стаі́ць вада́;

на нога́х он стои́т кре́пко прям., перен. на нага́х ён стаі́ць мо́цна;

его́ авторите́т стои́т высоко́ яго аўтарытэ́т стаі́ць высо́ка;

в глаза́х стоя́ли слёзы у вача́х стая́лі слёзы;

пе́ред глаза́ми стоя́л о́браз де́вушки пе́рад вача́мі стая́ў во́браз дзяўчы́ны;

в уша́х стои́т надое́дливый звон у вуша́х стаі́ць надаку́члівы звон;

◊

стоя́ть на своём стая́ць на сваі́м;

стоя́ть на́смерть стая́ць на́смерць;

стоя́ть у вла́сти стая́ць на чале́ ўла́ды, трыма́ць ула́ду;

стоя́ть над душо́й стая́ць над душо́й;

стоя́ть на ме́сте стая́ць на ме́сцы;

стоя́ть во главе́ стая́ць на чале́;

стоя́ть за спино́й (у кого-л.) стая́ць за пляча́мі (у каго-небудзь);

стоя́ть столбо́м стая́ць слу́пам;

на чём свет стои́т на чым свет стаі́ць;

стоя́ть поперёк го́рла стая́ць упо́перак го́рла;

стоя́ть на ра́вной ноге́ (с кем-л.) стая́ць на ро́ўнай назе́ (з кім-небудзь);

стоя́ть на (чьём-л.) пути́ (на чьей-л. доро́ге) стая́ць на (чыім-небудзь) шляху́ (на чыёй-небудзь даро́зе);

стоя́ть одно́й ного́й в моги́ле стая́ць адно́й наго́й у магі́ле;

стоя́ть на о́череди стая́ць на чарзе́;

стоя́ть на платфо́рме (чего) стая́ць на платфо́рме (чаго);

стоя́ть на твёрдой по́чве стая́ць на цвёрдым гру́нце;

стоя́ть на ло́жном пути́ стая́ць на няпра́вільным шляху́;

стоя́ть на стра́же стая́ць на ва́рце;

стоя́ть под ружьём стая́ць пад ружжо́м;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мая́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; незак.

Выступаць на фоне чаго‑н., узвышацца над наваколлем. Засталася ззаду шырокая балотная даліна, на якой, як вокам глянуць, усё маячылі стагі і стагі. Пестрак. А небаскроб перада мной — Стаіць пад месяцам, маячыць, Чапляе хмары ў вышыні. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мло́сны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да млосці. У Ярыгі кружылася галава, але пачуццё звычайнай чалавечай цікаўнасці перамагло млосную слабасць. Лынькоў.

2. перан. Прыкры, цяжкі; моташны. Млосны камарыны гуд. Млосная ноч. □ Стаіць млосная, з густым пахам соснаў і ягад, цішыня. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павымыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Вымыць усіх, многіх або ўсё, многае; вымыць у многіх месцах. Павымываць дзяцей. Павымываць вокны. Вада павымывала раўчукі. □ На выспе стаіць дуб, вада павымывала яго карэнн[е], і нават дзіўна, як гэты лясны асілак яшчэ не ўпаў. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)