шапта́цца, шапчу́ся, шэ́пчашся, шэ́пчацца; шапчы́ся; незак.

Гаварыць паміж сабой шэптам.

Шапталіся ў кутку суседкі.

|| наз. шапта́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прышэ́птваць, -аю, -аеш, -ае; незак., што і без дап. (разм.).

Суправаждаць якое-н. дзеянне шэптам.

|| наз. прышэ́птванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шапта́ць, шапчу́, шэ́пчаш, шэ́пча; шапчы́; незак.

Гаварыць шэптам.

Ш. на вуха каму-н. Ш. малітвы.

|| аднакр. шапну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. шапта́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́шаптаць

‘вымавіць што-небудзь шэптам’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́шапчу вы́шапчам
2-я ас. вы́шапчаш вы́шапчаце
3-я ас. вы́шапча вы́шапчуць
Прошлы час
м. вы́шаптаў вы́шапталі
ж. вы́шаптала
н. вы́шаптала
Загадны лад
2-я ас. вы́шапчы вы́шапчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́шаптаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шапятну́ць

‘аднакратны дзеяслоў да шапятаць - гаварыць ціха, шэптам’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шапятну́ шапятнё́м
2-я ас. шапятне́ш шапетняце́
3-я ас. шапятне́ шапятну́ць
Прошлы час
м. шапятну́ў шапятну́лі
ж. шапятну́ла
н. шапятну́ла
Загадны лад
2-я ас. шапятні́ шапятні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час шапятну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шушу́кнуць

‘прамовіць шэптам што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шушу́кну шушу́кнем
2-я ас. шушу́кнеш шушу́кнеце
3-я ас. шушу́кне шушу́кнуць
Прошлы час
м. шушу́кнуў шушу́кнулі
ж. шушу́кнула
н. шушу́кнула
Загадны лад
2-я ас. шушу́кні шушу́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час шушу́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прышэ́птваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што і без дап.

Суправаджаць якое‑н. дзеянне шэптам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

го́ласна, прысл.

Уголас, не шэптам. Голасна чытаць. // Гучна, моцна. Малатарня гула, і таму гаварыць прыйшлося ненатуральна голасна. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашапта́цца, ‑шапчуся, ‑шэпчашся, ‑шэпчацца; зак.

Пагаварыць шэптам. Пакуль Раман вячэраў, жанчыны пашапталіся паміж сабой, і абедзве падышлі да стала. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ По́шап ’шум’ (Сцяшк. Сл.), пошапак ’шэпт’, пошапкам ’шэптам’ (ТСБМ), ’ціха’ (свісл., Сцяшк. Сл.), укр. пбшепка ’вельмі ціха’. Ад по- (па‑) і шаптаць (гл.), як покрык, посвіст.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)