на́йгрыш, -у, м.

1. мн. -ы, -аў. Народная інструментальная мелодыя, часцей танцавальная.

2. Ненатуральнасць, штучная напружанасць у ігры артыста і наогул у паводзінах, манерах.

Дэкламаваць з найгрышам.

Гаварыць шчыра, без найгрышу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бакелі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

Штучная смала, якая ўжываецца ў фанернай і іншых галінах вытворчасці.

[Ад уласн. імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шту́чны², -ая, -ае.

1. Які ўяўляе сабой асобную рэч, які нельга ўзважыць або адмераць.

Ш. тавар.

Ш. аддзел магазіна (для гандлю таварамі паштучна).

2. Які праводзіцца, робіцца здзельна, за кожную штуку.

Штучная аплата.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мо́ва-пасрэ́днік, мовы-пасрэдніка, ж.

Штучная мова, якая служыць сродкам ідэнтыфікацыі граматычных катэгорый пры аўтаматычным перакладзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэрмаці́н, ‑у, м.

Штучная скура: тканіна са спецыяльным пакрыццём для абіўкі мэблі, пераплёту кніг і пад.

[Ад грэч. derma, dermatos — скура.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шту́чны¹, -ая, -ае.

1. Ненатуральны, зроблены накшталт сапраўднага.

Штучнае валакно.

Ш. адбор.

Штучнае дыханне (сістэма прыёмаў, якія аднаўляюць дыханне хворага, пацярпелага).

2. Роблены, прытворны, няшчыры.

Штучная ветлівасць.

|| наз. шту́чнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нігразі́н, ‑у, м.

Штучная арганічная фарба чорна-сіняга колеру, якая прымяняецца для фарбавання скуры і для вырабу лакаў.

[Ад лац. niger — чорны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мармы́шка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑шак; ж.

Адлітая са свінцу штучная прынада для лоўлі рыбы; разнавіднасць блясны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзеравя́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж. (разм.).

1. Кавалак дрэва, драўляны брусок.

2. Штучная драўляная нага.

З вайны ў яго замест нагі д.

3. звычайна мн. Абутак на драўлянай падэшве.

Скінуў дзеравяшкі пад лаўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эспера́нта, нескл., н.

Штучная міжнародная мова, створаная польскім урачом Заменгофам у канцы 19 ст. на матэрыяле найбольш пашыраных еўрапейскіх моў.

[Ад фр. esperer — спадзявацца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)