шнуро́к, -рка́, мн. -ркі́, -рко́ў, м.

Тонкі шнур (у 1, 4 і 5 знач.), невялікі шнур.

Шнуркі з чаравікаў.

Ш. слядоў на снезе.

Зямля была пабіта на шнуркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

налыга́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Рэмень, шнур, на якім водзяць жывёлу, паляўнічых сабак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

або́ра

‘шнур’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. або́ра або́ры
Р. або́ры або́р
Д. або́ры або́рам
В. або́ру або́ры
Т. або́рай
або́раю		 або́рамі
М. або́ры або́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бікфо́рдаў, ‑дава.

У выразе: бікфордаў шнур гл. шнур.

[Ад уласнага імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вогнеправо́дны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: вогнеправодны шнур гл. шнур.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адве́с, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Невялікі груз на шнуры або нітцы для вызначэння вертыкальнага напрамку; грунтвага.

Шнур з адвесам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аксельба́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Наплечны шнур на мундзір (у генералаў, афіцэраў генеральнага штаба, штабных афіцэраў і ад’ютантаў розных рангаў у некаторых арміях).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гу́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж.

1. Кавалачак гумы для сцірання напісанага.

2. Прагумаваная тасьма, а таксама шнур з гумавымі ніткамі.

|| прым. гу́мкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́шмаргаць сов.

1. разг. вы́дергать, повы́дергать;

в. ні́ткі з ткані́ны — вы́дергать ни́тки из тка́ни;

2. истрепа́ть;

в. шнур — истрепа́ть шнур

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запа́льны

1. спец. запа́льный, зажига́тельный;

з. шнур — запа́льный шнур;

~ная бо́мба — зажига́тельная бо́мба;

2. тех., горн. затра́вочный;

з. по́рах — затра́вочный по́рох

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)