страявы́¹, -а́я, -о́е.

Які мае адносіны да строю¹ (у 1 знач.), звязаны з дзеяннем войска ў страі.

Страявая падрыхтоўка войска.

Страявая песня.

Страявая часць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мотача́сць ж., воен. (мотамеханізава́ная часць) моточа́сть (мотомеханизи́рованная часть)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аўтача́сць, ‑і, ж.

Вайсковая аўтамабільная часць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мотача́сць, ‑і, ж.

Матарызаваная воінская часць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

издо́льщина ист. здо́льшчына, -ны ж.; арэ́нда на часць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

санча́сть (санита́рная часть) санча́сць, -ці ж. (саніта́рная часць).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

моточа́сть (мотомеханизи́рованная часть) воен. мотача́сць, -ці ж. (мотамеханізава́ная часць).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

политча́сть (полити́ческая часть) ист. палітча́сць, -ці ж. (паліты́чная часць).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вы́дзел ’доля, часць’ (БРС, КТС); ’участак’ (Грыг.); ’выдзяленне пад мерку ці вагу’ (КЭС, лаг.). Рус. вы́дел ’выдзяленне долі, часці’, дыял. вы́делок ’клін або паласа зямлі, выдзеленая пад ворыва’, ст.-рус. выдѣлъ ’доля, часць’, укр. ви́діл, польск. wydział і г. д. Аддзеяслоўнае ўтварэнне ад вы́дзеліць (гл. дзяліць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прыкры́цце, -я, мн. -і, -яў, н.

1. гл. прыкрыцца, прыкрыць.

2. Прадмет, за якім можна схавацца.

Стаць пад п.

3. Вайсковая часць, падраздзяленне, якое ахоўвае, прыкрывае каго-, што-н.

Артылерыйскае п.

Група прыкрыцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)