ме́дна-цы́нкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ме́дна-цы́нкавы |
ме́дна-цы́нкавая |
ме́дна-цы́нкавае |
ме́дна-цы́нкавыя |
| Р. |
ме́дна-цы́нкавага |
ме́дна-цы́нкавай
ме́дна-цы́нкавае |
ме́дна-цы́нкавага |
ме́дна-цы́нкавых |
| Д. |
ме́дна-цы́нкаваму |
ме́дна-цы́нкавай |
ме́дна-цы́нкаваму |
ме́дна-цы́нкавым |
| В. |
ме́дна-цы́нкавы (неадуш.)
ме́дна-цы́нкавага (адуш.) |
ме́дна-цы́нкавую |
ме́дна-цы́нкавае |
ме́дна-цы́нкавыя (неадуш.)
ме́дна-цы́нкавых (адуш.) |
| Т. |
ме́дна-цы́нкавым |
ме́дна-цы́нкавай
ме́дна-цы́нкаваю |
ме́дна-цы́нкавым |
ме́дна-цы́нкавымі |
| М. |
ме́дна-цы́нкавым |
ме́дна-цы́нкавай |
ме́дна-цы́нкавым |
ме́дна-цы́нкавых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рту́тна-цы́нкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рту́тна-цы́нкавы |
рту́тна-цы́нкавая |
рту́тна-цы́нкавае |
рту́тна-цы́нкавыя |
| Р. |
рту́тна-цы́нкавага |
рту́тна-цы́нкавай
рту́тна-цы́нкавае |
рту́тна-цы́нкавага |
рту́тна-цы́нкавых |
| Д. |
рту́тна-цы́нкаваму |
рту́тна-цы́нкавай |
рту́тна-цы́нкаваму |
рту́тна-цы́нкавым |
| В. |
рту́тна-цы́нкавы (неадуш.)
рту́тна-цы́нкавага (адуш.) |
рту́тна-цы́нкавую |
рту́тна-цы́нкавае |
рту́тна-цы́нкавыя (неадуш.)
рту́тна-цы́нкавых (адуш.) |
| Т. |
рту́тна-цы́нкавым |
рту́тна-цы́нкавай
рту́тна-цы́нкаваю |
рту́тна-цы́нкавым |
рту́тна-цы́нкавымі |
| М. |
рту́тна-цы́нкавым |
рту́тна-цы́нкавай |
рту́тна-цы́нкавым |
рту́тна-цы́нкавых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сярэ́брана-цы́нкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сярэ́брана-цы́нкавы |
сярэ́брана-цы́нкавая |
сярэ́брана-цы́нкавае |
сярэ́брана-цы́нкавыя |
| Р. |
сярэ́брана-цы́нкавага |
сярэ́брана-цы́нкавай
сярэ́брана-цы́нкавае |
сярэ́брана-цы́нкавага |
сярэ́брана-цы́нкавых |
| Д. |
сярэ́брана-цы́нкаваму |
сярэ́брана-цы́нкавай |
сярэ́брана-цы́нкаваму |
сярэ́брана-цы́нкавым |
| В. |
сярэ́брана-цы́нкавы (неадуш.)
сярэ́брана-цы́нкавага (адуш.) |
сярэ́брана-цы́нкавую |
сярэ́брана-цы́нкавае |
сярэ́брана-цы́нкавыя (неадуш.)
сярэ́брана-цы́нкавых (адуш.) |
| Т. |
сярэ́брана-цы́нкавым |
сярэ́брана-цы́нкавай
сярэ́брана-цы́нкаваю |
сярэ́брана-цы́нкавым |
сярэ́брана-цы́нкавымі |
| М. |
сярэ́брана-цы́нкавым |
сярэ́брана-цы́нкавай |
сярэ́брана-цы́нкавым |
сярэ́брана-цы́нкавых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
свінцо́ва-цы́нкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
свінцо́ва-цы́нкавы |
свінцо́ва-цы́нкавая |
свінцо́ва-цы́нкавае |
свінцо́ва-цы́нкавыя |
| Р. |
свінцо́ва-цы́нкавага |
свінцо́ва-цы́нкавай
свінцо́ва-цы́нкавае |
свінцо́ва-цы́нкавага |
свінцо́ва-цы́нкавых |
| Д. |
свінцо́ва-цы́нкаваму |
свінцо́ва-цы́нкавай |
свінцо́ва-цы́нкаваму |
свінцо́ва-цы́нкавым |
| В. |
свінцо́ва-цы́нкавы (неадуш.)
свінцо́ва-цы́нкавага (адуш.) |
свінцо́ва-цы́нкавую |
свінцо́ва-цы́нкавае |
свінцо́ва-цы́нкавыя (неадуш.)
свінцо́ва-цы́нкавых (адуш.) |
| Т. |
свінцо́ва-цы́нкавым |
свінцо́ва-цы́нкавай
свінцо́ва-цы́нкаваю |
свінцо́ва-цы́нкавым |
свінцо́ва-цы́нкавымі |
| М. |
свінцо́ва-цы́нкавым |
свінцо́ва-цы́нкавай |
свінцо́ва-цы́нкавым |
свінцо́ва-цы́нкавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падма́нка ж., мин. обма́нка;
смаляна́я п. — смоляна́я обма́нка;
цы́нкавая п. — ци́нковая обма́нка;
○ рагава́я п. — мин. рогова́я обма́нка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цы́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
Разм. Цынкавая скрынка (звычайна для захавання патронаў). Вінтоўкі — іх дваццаць штук — перанеслі ў два захады і яшчэ адну ходку зрабілі па цынкі з патронамі. Навуменка. Падбег Багроў з распячатанай цынкай патронаў. Беразняк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жоўць 1, ‑і, ж.
1. Жоўта-зялёная горкая вадкасць, якую выдзяляе печань у кішэчнік.
2. перан. Раздражненне, злосць. Мой гнеў паволі адышоў і замяніўся на пагарду. — Які падрыў! Якая жоўць! Дудар.
жоўць 2, ‑і, ж.
1. Спец. Жоўтая фарба. Цынкавая жоўць.
2. Разм. Жаўцізна, жоўтае адценне. Заклякочуць буслы ля ракі І жоўцю заквецяцца клёны. Астрэйка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падма́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн., ‑нак; ж.
1. Тое, што і прынада. [Пушкарэвіч:] Паложыш падманку — як без атруты, то [ліса] з’есць, а як з атрутай, дык нават і ў той бок не глядзіць. Гурскі.
2. Састаўная частка назваў некаторых мінералаў, якія маюць характэрныя прыметы металаў, але не з’яўляюцца металічнымі рудамі. Смаляная падманка. Цынкавая падманка. Рагавая падманка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мазь ж., в разн. знач. мазь;
калёсная м. — колёсная мазь;
м. для абу́тку — сапо́жная мазь;
цы́нкавая м. — ци́нковая мазь;
◊ спра́ва на мазі́ — де́ло на мази́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)