вярну́цца

‘хіліцца, нахіляцца’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вярну́ся ве́рнемся
2-я ас. ве́рнешся ве́рнецеся
3-я ас. ве́рнецца ве́рнуцца
Прошлы час
м. вярну́ўся вярну́ліся
ж. вярну́лася
н. вярну́лася
Загадны лад
2-я ас. вярні́ся вярні́цеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час вернучы́ся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

варо́чацца², -аюся, -аешся, -аецца; незак.

1. Пераварочвацца з боку на бок.

Неспакойна в. ў сне.

2. Хіліцца, нахіляцца на бок.

Прытрымліваць, едучы, скрынку, каб яна не варочалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нахілі́цца, -хілю́ся, -хі́лішся, -хі́ліцца; зак.

Прыняць нахільнае становішча; схіліцца набок; нагнуцца.

Нахіліліся да зямлі.

|| незак. нахіля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. нахіле́нне, -я, н. і нахі́л, -у, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падхілі́цца, ‑хіліцца; зак.

Загарнуцца, гарнуцца сваімі краямі ўнутр або пад што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаўхілі́цца, ‑хілюся, ‑хілішся, ‑хіліцца; зак.

Самавольна ўхіліцца ад выканання сваіх абавязкаў, сваёй справы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захілі́цца, ‑хілюся, ‑хілішся, ‑хіліцца; зак.

Засланіцца, загарадзіцца чым‑н. Пішчыкаў, жмурачыся ад сонца, насунуў фуражку, захіліўся казырком, як стрэшкай. Алешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́лу, прысл.

Разм. Уніз, наніз. Густое галлё лазняку хіліцца долу пад халодным ветрам і палошча свае верхавіны ў сцюдзёнай балотнай вадзе. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расхілі́цца, ‑хіліцца; ‑хілімся, ‑хіліцеся, ‑хіляцца; зак.

Адысці, адхіліцца ў розныя бакі (пра што‑н. самкнутае, прыхіленае адно да аднаго). Полы паліто расхіліліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

незаму́жка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.

Разм. Незамужняя жанчына. Бачыць дзед — не на яго жаданне справа хіліцца, і высватаў сабе дзеўку-саракавуху, незамужку. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

льнуть несов.

1. гарну́цца, хіну́цца, хілі́цца; (прислоняться, прижиматься) тулі́цца, лі́пнуць;

2. (подольщаться) ла́шчыцца, падла́шчвацца, лі́пнуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)