да́нсінг-хол

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. да́нсінг-хол да́нсінг-хо́лы
Р. да́нсінг-хо́ла да́нсінг-хо́лаў
Д. да́нсінг-хо́лу да́нсінг-хо́лам
В. да́нсінг-хол да́нсінг-хо́лы
Т. да́нсінг-хо́лам да́нсінг-хо́ламі
М. да́нсінг-хо́ле да́нсінг-хо́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мю́зік-хол

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мю́зік-хол мю́зік-хо́лы
Р. мю́зік-хо́ла мю́зік-хо́лаў
Д. мю́зік-хо́лу мю́зік-хо́лам
В. мю́зік-хол мю́зік-хо́лы
Т. мю́зік-хо́лам мю́зік-хо́ламі
М. мю́зік-хо́ле мю́зік-хо́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

да́нсінг-хол м. да́нсинг-холл

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мю́зік-хол м. мю́зик-холл

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мю́зік-хол, ‑а, м.

Эстрадны тэатр.

[Англ. music-hall.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

холл хол, род. хо́ла м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

да́нсинг-хо́лл да́нсінг-хо́л, -ла м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мю́зик-хо́лл мю́зік-хо́л, -ла м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

блішча́сты, ‑ая, ‑ае.

Які мае гладкую, бліскучую паверхню, які адбівае прамені святла. На чалавеку быў сіні гарнітур, да самай шыі зашпілены на блішчастыя гузікі. Васілёнак. Да ліфта трэба было прабегчы цераз нізкі, прасторны, вылажаны жоўтым блішчастым паркетам хол. Скрыган. Чорная блішчастая машына спынілася ля хаткі Грушкавай маці. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Лап! ’пра мацанне, абмацванне’ (мсцісл., Нар. лекс.), смал. лап ’тс’, рус. ярасл. лап! (аб сабаку) ’скок!’, польск., в.-луж. łap©, чэш., усх.-славац. lap© ’хол’. Паводле семантыкі толькі мсцісл.-смал. арэал. Паўн.-слав. lapъ© суіснуе побач з дзеясл. łapali/lapiłi (Слаўскі, 4, 464), бел. лапаць© (гл.). Згодна са Смаль–Стоцкім (Прымат., 22, 27, 37), — гэта анаматапеічнае аддзеяслоўнае ўтварэнне (са значэннем «рух — гук»).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)