напра́ўду, прысл.

Разм. На самой справе, сапраўды. [Анежка] так любіла бацьку, што яшчэ не верыла, каб ён напраўду выгнаў яе з хаты. Броўка. — Ха-ха-ха, — зноў зарагатаў граф. — Мне напраўду падабаецца гэты дзікун. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ха межд., разг. ха.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ха ​1, нескл., н.

Назва літары «х».

ха ​2, выкл.

Разм. Выказвае нязгоду з чым‑н., абурэнне з прычыны чаго‑н. (часам з адценнем іроніі, знявагі). — Не спраўлюся я, Максім Рыгоравіч. — Ха! — Мароз выцяў Гаварушку па плячы. — А хто ж справіцца? Лобан. — А злоты нам, дзед, усё-такі заплаціш, — пагразіў Том. — Ха, спадзявайцеся. Многа я іх назапасіў вам. Пальчэўскі. Волька пакрыўджана надзімае губы. Яна выдумала?! Ха, вы толькі паглядзіце! Паўлаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жані́х, -ха́ м. жени́х

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

электрапасту́х, -ха́ м. электропасту́х

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каўбу́х, -ха́ м., обл. желу́док

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свіну́х, -ха́ м., см. свіну́шнік

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фарту́х, -ха́ м. фа́ртук, пере́дник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каню́х, -ха́ м., обл., см. ка́ня

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свінту́х, -ха́ м., разг., презр. сви́нтус

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)