Verbum

адме́тны, -ая, -ае.

Не падобны да іншых, непаўторны, характэрны.

Адметная рыса характару.

|| наз. адме́тнасць, -і, ж.

хірама́нтыя, -і, ж.

Прадказанне будучага і вызначэнне характару чалавека па лініях і бугарках на далонях рук.

гумарэ́ска, -і, ДМ -рэ́сцы, мн. -і, -сак, ж.

Невялікі літаратурна-мастацкі або музычны твор жартоўнага характару.

каваці́на, -ы, мн. -ы, -цін, ж.

Невялікая оперная арыя, звычайна лірычнага характару, а таксама напеўная інструментальная п’еса.

адме́ннасць, -і, ж.

Асаблівасць, якой вылучаецца хто-, што-н. сярод іншых; што-н. непадобнае да звычайнага, штодзённага.

А. характару.

графало́гія, -і, ж.

Вучэнне аб почырку як адлюстраванні ўласцівасцей характару і псіхічнага стану чалавека.

|| прым. графалагі́чны, -ая, -ае.

Г. аналіз.

кафэшанта́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Кафэ або рэстаран з адкрытай сцэнай для выступленняў артыстаў, якія выконваюць нумары забаўляльнага характару.

арбітра́ж, -у, м.

Вырашэнне спрэчак не судовага характару арбітрамі, трацейскім судом; дзяржаўны орган, які займаецца гэтым.

|| прым. арбітра́жны, -ая, -ае.

аге́нцтва, -а, н.

Мясцовае аддзяленне якой-н. установы або прадпрыемства, а таксама ўстанова інфармацыйнага, пасрэдніцкага характару.

Транспартнае а.

Інфармацыйнае а.