шлафро́к, ‑а, м.

Уст. Дамашні халат.

[Ням. Schlafrock.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

балахо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Халат шырокага крою, які раней насілі сяляне, а таксама наогул шырокая бясформенная вопратка.

Ішоў незнаёмы ў доўгім балахоне.

|| прым. балахо́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дая́рчын, ‑а.

Які належыць даярцы. Даярчын халат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

квэ́цаць, -аю, -аеш, -ае; незак., каго-што і без дап. (разм.).

1. і чым. Мазаць, размазваць; пэцкаць.

К. сцяну фарбай.

К. халат.

2. перан. Дрэнна, безгустоўна маляваць.

|| наз. квэ́цанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кіта́йкавы, ‑ая, ‑ае.

Пашыты з кітайкі ​1. Кітайкавы халат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кле́цісты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і клятчасты. Клецісты халат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакараці́цца, ‑роціцца; зак.

Разм. Стаць карацейшым, меншым па даўжыні. Халат пакараціўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

махро́вы, -ая, -ае.

1. Пра кветку з вялікай колькасцю пялёсткаў.

М. мак.

2. Пра тканіны, вырабы з тканіны з высокім ворсам.

М. халат.

3. перан. Ярка выражаны з боку якой-н. адмоўнай якасці.

М. рэакцыянер.

|| наз. махро́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мультано́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мультану ​1, сшыты з мультану. Мультановая кофта. Мультановы халат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кізе́ль ’палатняны халат’ (Анім.). Няясна. Магчыма, запазычанне з цюрк. моў. Параўн. тур. käsi ’раскроеная матэрыя’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)