ушыва́нне ср.

1. вшива́ние;

2. пришива́ние;

3. вта́чивание;

4. ушива́ние, убира́ние;

1-4 см. ушыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наса́живать​II несов.

1. (на ручку, древко и т. п.) аса́джваць; (на остриё) наса́джваць; (натыкать) устыка́ць, натыка́ць, узбіва́ць; (нацеплять) начапля́ць, начэ́пліваць;

наса́живать топо́р на топори́ще аса́джваць сяке́ру;

наса́живать ту́шу на ве́ртел устыка́ць ту́шу на ражо́н;

2. портн. ушыва́ць, прышыва́ць;

наса́живать пу́говицы на пиджа́к ушыва́ць гу́зікі ў пінжа́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Рошва ’карункі, якія ўшываюцца ў навалачкі ці ў настольнікі’ (лях., Янк. Мат.; шкл., КЭС; Жд. 1; капыл., Жыв. сл.; Бяльк., Мат. Маг.). Праславянскі (?) рэгіяналізм *orz‑šьva, утвораны, як *podъ‑šьva ’тое, што падшыта’. Да шыць (гл.). Першапачаткова абазначала ’распоратае ўздоўж шва’, параўн. серб. ра̀шити, харв. ràšiti ’распароць, расшыць уздоўж шва’, укр. розшивати ’распорваць’, польск. rozszywać ’ушываць уставу’. Сюды ж ро́шаўка ’расшэўка, карункі, ушытыя ў сярэдзіну абруса, ручніка, прасціны’ (Жд. 1, Сл. ПЗБ), ро́шшыўка ’карункі ў навалачках’ (навагр., Нар. сл.), якія больш позняга ўтварэння.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ушыва́цца I несов.

1. (суживаться или укорачиваться) ушива́ться;

2. страд. вшива́ться; пришива́ться; вта́чиваться; ушива́ться, убира́ться; см. ушыва́ць

ушыва́цца II несов., прям., перен., разг. (проникать с усилием) влеза́ть, втёсываться; см. ушы́цца II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)