уско́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да ускапаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абме́жак, ‑жка, м.

Тое, што і узмежак. Ускапаць абмежкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уско́пванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ускопваць — ускапаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўско́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Ускапаць усё, многае. Паўскопваць грады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ус..., прыстаўка (гл. уз...).

Ужываецца замест «уз...» перад глухімі зычнымі, напрыклад: успіхнуць, ускінуць, ускапаць, уссесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абматыкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Ускапаць матыкаю зямлю вакол чаго‑н.; акучыць, абгарнуць. Абматыкаваць ягадныя кусты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

взры́ть сов. ускапа́ць, мног. паўско́пваць; (рылом — о животных) узры́ць, мног. паўзрыва́ць, пары́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абкапа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Ускапаць зямлю вакол чаго-н.; капа́ючы, абгарнуць, абкідаць што-н. чым-н.

А. фруктовыя дрэвы.

|| незак. абко́пваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абко́пванне, -я, н. і абко́пка, -і, ДМ -пцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падлу́баць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Абл. Узрыхліць, ускапаць. Як убачылі жанкі, што Кандрат паехаў з плугам, пахапалі жалезнякі, каб хоць трохі падлубаць сваю палоску. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ускарпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Ускапаць, узрыхліць. [Бадытчык:] — Дагавор.., але ж ён, гэты дагавор, сам не арэ. Пакуль малацьба, то я на жыта трошкі ўскарпаю. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)