упіха́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да упіхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упі́хваць несов., см. упіха́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

впи́хивать несов., разг. упіха́ць, упі́хваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упи́хивать несов., разг. упіха́ць, упі́хваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упіха́нне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле дзеясл. упіхаць — упхнуць (у 1, 2 знач.), упіхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упіха́цца несов., страд. запи́хиваться; впи́хиваться; сова́ться, засо́вываться; вта́лкиваться; умина́ться; см. упіха́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упіха́нне ср., разг.

1. запи́хивание, впи́хивание;

2. вта́лкивание, впи́хивание;

1, 2 см. упіха́ць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)