гарэ́ць несов.
1. в разн. знач. горе́ть;
дро́вы гара́ць — дрова́ горя́т;
печ гары́ць — пе́чка гори́т;
ля́мпа гары́ць — ла́мпа гори́т;
мо́крае се́на гары́ць у стага́х — мо́крое се́но гори́т в стога́х;
галава́ гары́ць — голова́ гори́т;
шчо́кі гара́ць ад маро́зу — щёки горя́т от моро́за;
вы́чышчаны самава́р гарэ́ў на со́нцы — вы́чищенный самова́р горе́л на со́лнце;
во́пратка на ім так і гары́ць — оде́жда на нём так и гори́т;
2. разг. (о погорельцах) погора́ть;
яны́ гарэ́лі не́калькі разо́ў — они́ погора́ли не́сколько раз;
◊ не гары́ць — не гори́т;
во́чы гара́ць — глаза́ горя́т;
ску́ра гары́ць — (на кім) упра́вы нет (на кого);
душа́ гары́ць — душа́ гори́т;
г. жада́ннем — горе́ть жела́нием;
рабо́та гары́ць у рука́х — рабо́та гори́т в рука́х;
зямля́ гары́ць пад нага́мі — земля́ гори́т под нога́ми;
як мо́крае гары́ць — как мо́крое гори́т; из рук ва́лится;
гары́ яно́ га́рам! — пропади́ оно́ про́падом!;
во́ка гары́ць — (на што) глаза́ горя́т (на что);
на зло́дзеі ша́пка гары́ць — погов. на во́ре ша́пка гори́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)