укаранёны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад укараніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

учамяры́ць

‘укараніць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. учамяру́ учамяры́м
2-я ас. учамяры́ш учамерыце́
3-я ас. учамяры́ць учамяра́ць
Прошлы час
м. учамяры́ў учамяры́лі
ж. учамяры́ла
н. учамяры́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час учамяры́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

індустрыялізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што.

Перавесці (пераводзіць) на машынную, індустрыяльную тэхніку; укараніць (укараняць) такую тэхніку.

І. сельскую гаспадарку.

|| наз. індустрыяліза́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

электрыфікава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак. і незак.

Укараніць (укараняць) электраэнергію ў народную гаспадарку і быт.

Э. вёску.

|| наз. электрыфіка́цыя, -і, ж.

|| прым. электрыфікацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хімізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што.

Укараніць (укараняць) дасягненні хіміі і хімічных метадаў апрацоўкі рэчываў у тэхніцы, прамысловасці і сельскай гаспадарцы.

|| наз. хіміза́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аўтаматызава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што.

1. Укараніць (укараняць) аўтаматы (у 1 знач.) у вытворчасць.

А. тэхналагічны працэс.

2. Зрабіць (рабіць) аўтаматычным.

А. рухі.

|| наз. аўтаматыза́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

машынізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.

Укараніць (укараняць), увесці (уводзіць) машыны ў вытворчасць. Машынізаваць сельскую гаспадарку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укаране́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. укараняць — укараніць і стан паводле знач. дзеясл. укараняцца — укараніцца. Укараненне перадавой тэхнікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укаранёны

1. укоренённый;

2. перен. укоренённый, внедрённый; насаждённый;

1, 2 см. укарані́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укаране́нне ср.

1. укорене́ние;

2. перен. укорене́ние, внедре́ние; насажде́ние;

1, 2 см. укарані́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)